Benim böyle duygusal zamanlarımda yazdığım şiirler acayip güzel oluyor ya. Bir saat kadar önce acayip sinirliydim, saldırgandım. Oturdum şiir yazdım. Çok güzel bir şiir çıktı ortaya. İşte Kıyametim :
İçimdeki anlatmak o kadar zor ki sanki bir dünya insan var,
Hepsi birbirine zıt, akıllar kıt, sanki bi labirent bir sürü duvar,
İçimde şu an yalnızca kin, nefret, kop artık dünyamdaki kıyamet,
Ben gittiğim an çoğalır değerim, ona katlanır kıymet,
Kısmet bu işler diye başlayan cümleler en sevmediklerimdir,
İşte gerçek benin özellikleri çıkıyor bir bir,
Tanımıyordunuz beni, tanımanıza gerek yoktu,
Belki de insanım diye geçinen hayvanlar kıyametimden korktu.
Ne olmuş bir hatam olmuşsa,
Kıyametin aslı akşama,
Ne olmuş gözlerim dolmuşsa,
Bir daha yanıma yaklaşma.
Zor biliyorum, onlardan uzak kalmak,
Yok demiyorum, perdenin arkasında ruhlar var.
Recep Vatansever
Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin. :)
Recep Şiir'in başı biraz duygusaldı. Fakat sonlara doğru gülmekten kırıldım :)
YanıtlaSilZaten yakın değildim sana, artık aramızda surlar var,
İnsan olmadığı halde insanım diye geçinen puştlar var,
Bune yahu :)
Orasını silmek lazım hakkaten xD
YanıtlaSil