Makaleye nasıl bir giriş yapacağımı bilmiyorum ama bir söz ile başlamak isterim. "Kısacık ömrümde gülemiyorsam, durdurun dünyayı! Başım dönüyor..." demiş Ferdi babamız.
İnsanın sevgilisinden ayrılması çok kötü bir şey. Hele ki çok sevdiği sevgilisinden ayrılması çok kötü bir durum. Ve bunu geçelim, iki çiftte ayrılmak istemediği taktirde ayrılığa mecbur kalması (Ailevi veya başka sebeplerden dolayı) çok ama çok acı verici bir durumdur. Ne yazık ki bende bu durumu yaşadım... Peki ya siz yaşarsanız ne olacak?
Bu durumu yaşarken en sivri bıçak saplansa, neredeyse hiç acı vermeyecek. Çünkü umurunuzda olmayacak. Çözüm arayışı içerisinde olacaksınız. Çözüm bulamayacaksınız ancak çözüm mutlaka var çünkü çözümsüz sorun olmaz diyeceksiniz.
Ne kadar arasanız boş... Çünkü o an düşündüğünüz tek şey yaşadıklarınız olacak. Yaşadıklarınızdan ziyade tek bir şey isteyeceksiniz. Oda, sizi tamamlayan diğer çiftiniz. Lakin düşünürken de ağlayacaksınız. Göz yaşınız kuruyana kadar. Çünkü sevmenin değerini bilenlerden olacaksınız.
Her zaman ayrılık iyi bir durum değildir. Durumu iyi yapan moladır. Ayrılırsınız ama olgun olunca yine birleşebilirsiniz. Ancak kesin olan ayrılıklar... Ayrılık, insanın içinden kopan bir parçadır. Bir insana fiziksel olarak bir şey olduğu zaman (Örneğin: elinizi bıçak kesmesi gibi) zarar gören yerinizin ağırı büyük olur. Bu ağırıyı hafifletmek için insanın her yeri yardım eder. Onun yükünü taşırlar. Ayrılık da buna benzer. Yükünüz ağır olacak. Birileri yükünüz taşıyacak. Taşıyan ya en yakın dostunuz, yada arabesk tarzı şarkılar.
Bugün bu durumu yaşarken çok kötü oldum açıkçası. Neredeyse her şey umurumun dışındaydı. Dilime beddua veya en acı sitemler değil, damardan vuracak olan sözler geliyordu.
Söz yazma gibi yeteneğim var. Güzel söz yazabiliyorum. Sevgilim için de çok yazmıştım. Ama...
Bu durumdayken bir söz uydurdum. Aslında bu bir uydurma değil. Bu bir gerçek! İşte o sözüm;
"Ağlamak için gözlerime ihtiyacım olmayacak. Artık gözlerim olmadan da ağlayabiliyorum... Ne yazık değil mi?"
Bu durum içerisinde olanlar için bir parça armağan ediyorum. Parçayı aşağıdaki linkten dinleyebilirsiniz.
Son sözüm olarak şunu iyi bilmenizi istiyorum. Ayrılık asla çözüm değildir!
Recep ŞERİT
Rserit'in hediyesi: Durdurun dünyayı
17 Eyl 2009
Ayrılık ne kadar kötü bir şey, değil mi?
Etiketler:
acı çekmek,
ayrılık acısı,
Ayrılık ne kadar kötü bir şey,
ayrılık resimleri,
değil mi?,
durdurun dünyayı
3 yorum:
Yorum yaparken dikkat edilmesi gerekenler;
1. Türkçe yazım ve dilbilgisi kurallarına uyunuz.
2. Hakaret içeren yorumlarda bulunmayınız.
3. Yorumlarınızın konu ile alakalı olmasına çalışınız.
4. Yorumlarınızda yasa dışı hiçbir bağlantı linki vermeyiniz.
5. Yorum Formunu doldurduktan sonra Profil Seç -> ADI/URL bölümünden isminizi yazıp yorum yaparsanız size karşı bir hitap şeklimiz olur.
6. Kurallara uymayan yorumlar silinmektedir...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Ayrılık kötü birşeydir elbet ama aslında gideni daha çok değerli kılan ona asla kavuşamayacağını bilmek...
YanıtlaSilGeçmiş geçmişte kaldı güzelim önümüze bakalım :D
Vay Recep :) Gerçekten güzel anlatmışsın düşüncelerini, tebrikler.
YanıtlaSilDurumunu cok iyi anlıyrum.Aynı durum benimde başıma gelmişti.İnsan bulutlardan inip yerin dibine girmiş gibi hissediyor.İnsan o bulutları özlüyor.Ama korkmayın, bi süre sonra geciyor.Eğer rahatlamak istiyorsan sana tavsiyem ağla, dök içini.Ondan sonra hayata mutlaka geri dön.Fazla kopma.Gülşah aplanında dediği gibi Önümüze bakmamız lazım.
YanıtlaSilBu arada yazdığınız söz çok hoşuma gitti...