Hatırlıyorumda, küçüklüğümde beni hayata bağlayan tek şey oyuncak sektörüydü. Ee ozamanlar bugün ki teknoloji yoktu. Boş boş etrafımıza bakıp, oyuncağımız kırılınca salya sümük ağlayan bir çocukluk geçiriyorduk ister istemez.Fakat o günlerin kendine has bir büyüsü vardı. En azından arkadaşlar arasında geçirilen vakit, şu zamanki arkadaşlıklarla kıyaslanırsa maksimum düzeydedir. Yanlış anlaşılmasın, bunun nedeni başlı başına oyuncak değil tabiki! Ama teknoloji çıktı çıkalı asosyal gençler revaçta :)
O zamanları özlememek elde değil. Gelecekten habersiz, oraya buraya fırlattığım oyuncak arabalarım aklıma geliyorda diyorum; "Üzdünüz beni yıllar" :)
Meğer hiç büyümemek gerekiyormuş! Meğer hep çocuk kalmalıymışız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaparken dikkat edilmesi gerekenler;
1. Türkçe yazım ve dilbilgisi kurallarına uyunuz.
2. Hakaret içeren yorumlarda bulunmayınız.
3. Yorumlarınızın konu ile alakalı olmasına çalışınız.
4. Yorumlarınızda yasa dışı hiçbir bağlantı linki vermeyiniz.
5. Yorum Formunu doldurduktan sonra Profil Seç -> ADI/URL bölümünden isminizi yazıp yorum yaparsanız size karşı bir hitap şeklimiz olur.
6. Kurallara uymayan yorumlar silinmektedir...