Deprem Korkusu

Hep merak etmişimdir, depremi ve deprem korkusunu.Bu ana dek hiç yaşamamıştım.Sonunda yaşamış oldum.Allah kimseye yaşatmasın.Hiç umulmadık bir anda yakalıyor deprem.4.5 Şiddetinde sallandı şehir.Her zaman hazırlıklı olmalı insan...Her an her şeye.


Tarih:10 Eylül 2009
Saat:9.29
Yer:Konya merkez

Koltukta uzanmış yatıyordum.Oruçla geçen bir günün sonrası yemek yemenin huzuruyla yatıyordum.Birden yanımdaki pencere üzerime düşecek gibi zangır zangır titremeye başladı.Gözümün gördüğü herşey yerinden oynuyor.Her zaman baktığın duvarlar canlanmış ve tehdit eder gibi bakıyor.Yer ayaklarımın altından kayıyor.Her zaman dalga gectiğim, hakkında şiirler yazdığım ecelin yüzüne bakar buldum kendimi birden.Ve kaçacak hiç bir yer yok.İnsan büyük bir şoka giriyor.
Ve birden elektirikler kesildi.Dışardan çığlık sesleri geliyor.Kardeşim banyoda, annem ona bağırıyor "Havlunu al çık çabuk, deprem oluyor".Evimiz 1.Katta ve hemen bahçeye koşuyoruz.Tüm Konya dışarda(Çünkü Konya böyle depremler fazla yaşamamıştır).

15 Dakika sonra elektirikler geldi ve eve girdik.Dün gecede uyumamama rağmen bu gecemde uykusuz geçiyor.

Ve sonrası; Bütün hatlar kilitle, kimseye ulaşılamıyor, televizyonlar sürekli uyarıyor, herkes panik halinde.Çok kötü bir durum.Allah kimseye yaşatmasın.Her zaman gitmeye hazır olmalı insan...